Çocuk yaşamının ilk aylarından
itibaren oyun oynamaya başlar. Dünyayı oyun yoluyla tanımaya çalışır. Gördüğü
her nesne, duyduğu her ses dikkatini
çeker ve onu heyecanlandırır. Çocuğun oynadığı oyunlar gerçek hayatın bir
provası olarak adlandırılabilir. Oyun sırasında risk alan çocuk önemli bir
gelişimsel süreç içindedir. Sınırlarını test ederek, neyin güvenli neyin
tehlikeli olduğunu öğrenmeye çalışır.
Çocuk ile birlikte oyun oynamak,
anne ve babaların çocuklarının psikososyal gelişimine yapacakları en önemli
katkılardan biridir. Özellikle okul öncesi dönemde, anne ve babalar
çocuklarıyla mutlaka oyun oynamayı alışkanlık haline getirmelidirler. Birlikte
oyun oynamak, çocuk ve ebeveyn arasında sağlıklı bağlanmaya yarar. Anne ve baba
ile birlikte oyun oynayan çocuk aile ilişkilerinin yanı sıra sosyal ilişkileri
de gözlemler ve bunlarla ilgili keşifler yapar. Çocukla kaliteli zaman geçirme
olgusu, oyun yoluyla en üst seviyeye çıkar. Çünkü ebeveyn, oyun sırasında hem
çocukla ortak bir faaliyette bulunur, hem de fiziksel ve duygusal temas halinde
olur.